Stefan Hula
fot. Tadeusz Mieczyński
- Przy mojej osobie stoi pewnie duży znak zapytania. W jakiej kadrze zostanę umieszczony? Czy w ogóle trafię do jakiejkolwiek? Przekonamy się - mówi Stefan Hula, który podejmuje rękawicę i po nieudanym sezonie 2019/20 rozpoczął przygotowania do kolejnego. Drużynowy medalista olimpijski z Pjongczangu opowiedział nam o ostatnich miesiącach, życiu sportowca i głowy rodziny w czasach pandemii, a także planach na zimę 2020/21.
Stefan Hula
Stefan HulaSkijumping.pl: Jedną z pierwszych ofiar koronawirusa w Polsce był mieszkaniec Szczyrku. Czy problemy szczęśliwie omijają Pana bliskich?
Stefan Hula: Wszystko jest w porządku i mam nadzieję, że tak pozostanie. Faktycznie, w Szczyrku trafił się przypadek zgonu spowodowanego koronawirusem. Mowa o 83-letnim mężczyźnie, którego troszkę kojarzyłem. Niestety, wirus dopadł i nasze miasto...
Jak zmieniło się życie nad Żylicą?
Po miejscach publicznych poruszam się tylko w celu zrobienia zakupów do swojego domu, bądź rodziców. Jest dziwnie, da się odczuć brak spacerowiczów, ponieważ w Szczyrk to miasto turystyczne. Zawsze było tu pełno wycieczkowiczów. Teraz jest pusto, w sklepach też da się dostrzec mniejszy ruch. Ludzie w większości zostają w domach, choć nie wszyscy. Słyszałem o przypadkach łamania przymusowej kwarantanny w naszej miejscowości. Cieszę się, że moi rodzice rozumieją tę sytuację i spędzają czas w domu. Mieszkają na uboczu, mają się bezpiecznie, a ja co kilka dni dostarczam im potrzebne produkty.
W takim czasie myśli Pan o skokach narciarskich?
Muszę, ponieważ stale trenujemy. Radzimy sobie, jak możemy, bo wszystkie oficjalne obiekty są zamknięte. Mam na myśli siłownie czy hale gimnastyczne. Do naszego użytku pozostały jedynie sprawdzone miejsca, gdzie możemy wejść sami, bez innych osób. Staramy się ograniczyć kontakt do minimum, żeby nie kusić losu.
Sezon zimowy, wedle pierwotnego planu, miał zakończyć się dopiero 22 marca. Jak na tym etapie wygląda trening skoczka narciarskiego?
Realizujemy trening siłowy. Wygląda to podobnie do minionych lat, kiedy po krótkiej przerwie posezonowej ruszaliśmy z mocniejszym treningiem. Aktualnie zajęcia wyglądają tak, że jesteśmy w stanie ćwiczyć w odizolowaniu. Nie potrzebujemy miejsc, o których dostępności nie ma teraz mowy. Zastanawiam się nawet nad kupnem przyrządów, które pozwolą mi stworzyć domową siłownię, aby mieć spokój pod tym względem.
Rozumiem, że to Pana inicjatywa? A może to związkowy pomysł, aby udostępnić członkom kadr sprzęt niezbędny do ćwiczeń?
Nie słyszałem o takim pomyśle ze strony federacji. Oczywiście, kto dysponuje przyrządami rodem z siłowni, wówczas na pewno robi trening w domu. Jak wygląda to u reszty chłopaków? Trudno mi powiedzieć. Nie jest tak łatwo, jak w przeszłości. Zawsze mieliśmy wszystko perfekcyjnie zorganizowane przy wykorzystaniu infrastruktury Centralnego Ośrodka Sportu. Zawodnicy z Małopolski spotykali się w Zakopanem, a grupa beskidzka w Szczyrku. Teraz sytuacja jest dziwna, ponieważ trenujemy bez nadzoru trenerów. Nie ma opcji spotykania się ze szkoleniowcami, więc pozostaje nam kontakt telefoniczny. Teraz to bezpieczeństwo każdego z nas jest priorytetem.
Kto szykuje plan treningowy w czasie pandemii?
Stoją za tym trener Michal Doležal i dr Harald Pernitsch, którzy nadzorują nasze działania. Kiedy mamy pytania, bądź czegoś nie wiemy, zawsze możemy się skontaktować. Dysponujemy też materiałami wideo, na których pokazywany jest poprawny sposób wykonania danego ćwiczenia. Nie da się tego jednak porównać do bezpośrednich zajęć z trenerem, który reaguje na bieżąco i koryguje każdy błąd. Cóż, musimy być bardzo zdyscyplinowani i pilnować się na każdym kroku. Wszystkie ćwiczenia muszą być wykonywane z maksymalnym skupieniem i pełnym zaangażowaniem.
Skoki narciarskie to całe życie dla wielu sympatyków tej dyscypliny, a w szczególności dla Was - skoczków. Jak długo można trenować w sposób zdalny, opisany przed momentem?
Teraz to tylko skoki narciarskie... Nasz plan treningowy sięga któregoś dnia kwietnia, natomiast trudno cokolwiek przewidzieć na dłuższą metę. Musimy obserwować rozwój sytuacji, bo ta zmienia się z dnia na dzień. Ostatni dzień marca przyniósł kolejne obostrzenia ogłoszone przez rząd, co pokazuje dynamizm pandemii. Każdy ma trudności i będzie trzeba w jakiś sposób się dostosować.
Pan dostosował się nie tylko jako syn, jako sportowiec, ale też jako ojciec. Sieć obiegło nagranie Pana przydomowej zabawy z córkami w... strojach zwierząt.
<śmiech>... Starsza córka była przyzwyczajona do chodzenia do szkoły i kontaktu z koleżankami, za którymi bardzo tęskni. Dobrze, że mogą łączyć się w grach czy porozmawiać za pośrednictwem komunikatorów. To bardzo towarzyska dziewczyna, dla której to trudna sytuacja. Problemy pojawiają się wtedy, kiedy nie ma sprzyjającej pogody. W chwili naszej rozmowy w Szczyrku jest zimno i co chwilę pada śnieg. Ciężko w takiej aurze wyjść nawet na własny, zamknięty ogródek, bo po prostu jest nieprzyjemnie. Kiedy całymi dniami jest się w domu, wówczas wkrada się monotonia. Niemniej, wspólnie staramy się ją przełamywać! Pozostają zadania ze szkoły, filmy animowane czy rysowanie, ale na pewnym etapie pojawia się kres kreatywności. Dlatego... zamówiliśmy sobie takie stroje, żeby dodać trochę śmiechu. Kto wie? Może w przypadku dłuższej izolacji dokupimy coś jeszcze <śmiech>?
Internauci prześcigają się w żartach dotyczących tak długiego pobytu w czterech ścianach z drugą połówką.
U nas nie ma tego problemu <śmiech>... Jest dobrze, choć ja jestem przyzwyczajony do wielu obowiązków i wspólnych wyjazdów z żoną oraz dziećmi. Oczywiście, po sezonie lubiłem odpocząć, ale w sposób aktywny w gronie rodziny. Nigdy nie lubiłem bezczynnie i długo siedzieć w domu. Teraz trzeba się jednak podporządkować. Po przedwcześnie zakończonym sezonie zimowym skorzystałem z ładnej pogody i oddałem się wiosennym porządkom. Podczas niepogody siedzenie w domu chwilami potrafi nużyć.
Pana żona, Marcelina, kontynuuje rodzinny biznes polegający między innymi na szyciu kombinezonów dla skoczków narciarskich?
Teraz trwa "martwy" sezon, kiedy nie ma zapotrzebowania na szycie strojów. Nastąpił koniec zimy, co rokrocznie powoduje krótki zastój. Teraz Marcelina, a także jej koleżanka, koncentrują się na szyciu torebek i tego typu rzeczy. Mogę zdradzić, że mają plany szycia maseczek higienicznych. Może nie na dużą skalę, ale chcą wesprzeć chociaż lokalną społeczność. Mam nadzieję, że uda się to zrealizować i trzymam za to kciuki.
Trzy słowa o sporcie. Pierwszą połowę sezonu spędził Pan w Pucharze Świata, a drugą w Pucharze Kontynentalnym. Występy na obu frontach były jednak niczym jazda na rollercoasterze.
Niestety, taka była ta zima. Nie chcę rozwijać się na ten temat, bo wiadomo, że nie tego oczekiwałem. Jest mi przykro, że sezon znowu nie wyszedł po mojej myśli, ale nie składam jeszcze broni. Serce chce trenować, ja chcę trenować i mam pewien pomysł dotyczący zmian w kolejnym sezonie. Wstępnie omówiłem to już z trenerem.
Co ma Pan na myśli?
Chodzi o kwestie sprzętowe. Chcę sprawdzić jeszcze jedną rzecz, która czasami nie dawała mi spokoju. Spróbujemy i przekonamy się, może wtedy zacznie to znowu funkcjonować należycie. Sam muszę sobie trochę odpuścić. Nie powinienem za wszelką cenę chcieć udowodnić, że należę do światowej czołówki. Kiedyś wyluzowałem, robiłem swoje i dało to wyniki sportowe. Nie jest to jednak takie łatwe.
Najtrudniejszym momentem było zakopiańskie fiasko, które poskutkowało odsunięciem od składu jeżdżącego na Puchar Świata? Odpadł Pan wtedy w piątkowych kwalifikacjach.
Zgadza się, to nie była łatwa chwila. Byłem u siebie, przed swoimi ukochanymi kibicami, a do tego na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, którą uwielbiam. Taka porażka na poziomie Pucharu Świata bardzo mnie zabolała i w głowie pojawiły się różne myśli. Dobrze, że sztab szkoleniowy pozwolił mi wrócić do domu.
Tak powiedział Pan też przed kamerami. "Spakować się i iść do domu".
Wróciłem ze skoczni do hotelu, spakowałem się i wyruszyłem w drogę do domu. Miałem szczęście, że żona przyjechała do Zakopanego samochodem, dzięki czemu miałem jak wrócić. Potrzebowałem pobyć z żoną i dzieciakami, bo na miejscu chyba bym oszalał. Uspokoiłem się i przetrawiłem to.
Rzeczywistość Pucharu Kontynentalnego przypomina inną epokę? Śledząc transmisję zawodów w Brotterode, gdzie stanął Pan jedyny raz tej zimy na podium, można było odnieść wrażenie oglądania konkursu sprzed lat.
Akurat Brotterode to miejsce, gdzie odbywają się świetne zawody! Jedne z lepszych tej rangi. Pod skocznią pojawia się naprawdę wielu kibiców, podobnie jak w Iron Mountain, a dzień przed zawodami odbywa się prezentacja zespołów biorących udział w zawodach. To miłe chwile dla wszystkich uczestników imprezy. Widać, że ludziom stamtąd zależy na udanej organizacji tego wydarzenia. Skocznia może nie jest idealna, bo na szczyt rozbiegu trzeba dostać się o własnych siłach po schodach. Na szczycie nie ma dużo miejsca, ale nie jest to duży kłopot. Gdyby tamtejszy obiekt nieco został zmodernizowany, wtedy będzie tam potencjał na zawody wyższej rangi. Panuje tam lepsza atmosfera niż na niejednych zawodach zaliczanych do cyklu Pucharu Świata.
Mimo wszystko, nie zazdrościł Pan chyba kolegom z reprezentacji możliwości odbycia marcowej podróży rządowym samolotem na trasie Trondheim-Kraków?
Chciałem wystartować w Raw Air, natomiast mój poziom nie upoważniał mnie do tego. Kiedy przerywano Puchar Świata, żona powiedziała mi, że cieszy się z mojej obecności w domu. Nie zazdroszczę nikomu tamtej sytuacji, też Wam - dziennikarzom Skijumping.pl. Każdy kolejny dzień w Norwegii musiał być znakiem zapytania, a do tego przynosił informacje o szybko rosnącej liczbie osób zakażonych. Do tego doszły problemy z powrotem ze Skandynawii do Polski. Grunt, że wszystkim bezpiecznie udało się wrócić do domu.
Przez cały sezon na Pana kasku znajdowała się niewypełniona przestrzeń reklamowa. Mierzenie się w drugiej lidze zapewne nie sprzyjały poszukiwaniom sponsora?
Nie zaprzątałem sobie tym głowy, aby za wszelką cenę je wypełnić. Faktycznie, mam wolne miejsce na kasku, ale podstawą jest dalekie skakanie. Kiedy osiąga się dobre wyniki, wówczas łatwiej o pozyskanie sponsora indywidualnego. Minionej zimy nie wyszło, ale może ktoś zainteresuje się tą sprawą. Poszukiwania trwają.
Dostrzegam w Panu dużą motywację do dalszego uprawiania sportu.
W trakcie sezonu pojawiały się chwile zwątpienia. Wiosenny odpoczynek to jednak czas na ochłonięcie i nabrania dystansu. W porządku, w tym roku skończę 34 lata, ale wiek to tylko liczba. Jest we mnie zapał do dalszej pracy, a moje nogi są naprawdę mocne. Jest z czego pchać na progu i chcę to wykorzystać. Liczę na to, że wszystko poukłada się dla mnie pomyślnie, co da mi wyczekiwaną radość ze skoków.
Wielu wypomina Panu wiek. Czy ma on znaczenie w kontekście, o którym Pan mówi? Mówię o formie fizycznej.
Cóż, w wieku 45 lat na pewno nie będę skakał <śmiech>... Nie chcę mówić, że najbliższy sezon będzie moim ostatnim, ale jeśli znowu pojawią się problemy... będzie trzeba głęboko zastanowić się nad przyszłością. Na ten moment mam w sobie motywację i chęci do dawania całego serca na skoczni.
Prezes Apoloniusz Tajner uważa, że kadrowa starszyzna powinna spokojnie dotrwać do igrzysk w Pekinie, prezentując przy tym wysoką formę.
W sporcie, a w szczególnie skokach narciarskich, nie da się niczego zaplanować. Dawid Kubacki, Kamil Stoch czy Piotr Żyła od dłuższego czasu utrzymują wysoki poziom i cieszę się, że nie gubią formy, co daje im stabilne miejsce w czołówce. Nawet przy gorszych skokach plasują się w "czubie" tabeli. Naszej trójce - mi, Maciejowi Kotowi i Jakubowi Wolnemu - tego brakuje.
Z czego wynika tak duży kontrast?
Rozmawialiśmy o tym we własnym gronie. Nawet przy zepsutych skokach powinniśmy kręcić się w okolicach czołowej "30" i atakować w drugiej serii. Tymczasem poprawne skoki, a niekiedy dobre w naszym odczuciu, często kończyły się odpadnięciem z dalszej części rywalizacji. Brakowało pewności siebie i poczucia walki o najwyższe cele. Wszystko było kontrolowane, z chęcią udowodnienia, że zasługuje się na reprezentowanie kraju w Pucharze Świata. Ja często byłem spięty, szukając optymalnej dyspozycji. Pojawiała się blokada, brakowało luzu, uśmiechu i swobody.
Liczy Pan na obecność w kadrze narodowej A w sezonie 2020/21?
Nie mam pojęcia. Przy mojej osobie stoi pewnie duży znak zapytania. W jakiej kadrze zostanę umieszczony? Czy w ogóle trafię do jakiejkolwiek? Przekonamy się. Trenuję, utrzymuję kontakt ze szkoleniowcami i realizuję plan ćwiczeń. Reszty dowiemy się w najbliższym czasie.
Ze Stefanem Hulą rozmawiał Dominik Formela
-
Oczy Aignera profesor
@W Punkt
Trening pozycji dojazdowej na zjeżdżalni pod okiem Daniela-Andre Pandego.
-
W Punkt doświadczony
najważniejsze, ze ma do dyspozycji rozbieg skoczni
Tak przynajmniej to wygląda z załączonego instagramu.
Bedzie mógł nie tylko ćwiczyć na siłowni, ale też zjeżdżać i trenować pozycję dojazdową:) -
Adam90 profesor
A tak swoją droga. Stefan Hula, nigdy nie stanął na podium. Największe jego skoki to Zakopane kiedy prowadził po pierwszej serii, a jeszcze igrzyska gdzie mógł zdobyć złoty medal.
Szkoda, ze mu to nie wyszło ,ale Lubię Stafanka -
pawelf1 profesor
Wywalili Winiarskiego..................
Aleksander Winiarski, lekarz kadry polskich skoczków, został zwolniony z Podhalańskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Nowym Targu
Powodem "utrata zaufania". Doktorowi, który był ordynatorem oddziału chirurgii urazowo-ortopedycznej, zarzucono zbytnie zaangażowanie w pracę z kadrą skoczków, która jest jedną z najlepszych na świecie. Przez 12 lat to nikomu jednak nie przeszkadzało
Sam lekarz mówi, że po prostu trzeba było zwolnić stanowisko dla brata pani dyrektor, a on na to nie chciał zgodzić, bo - jak powiedział w rozmowie z Onet Sport - oddział chirurgii urazowo-ortopedycznej to poniekąd jego dziecko -
Bajlandopl doświadczony
@Bernat__Sola
Żartowanie nawet z worka ziemniaków byłoby w tym momencie dnem. Szacunek dla ekipy skijumping, że odpuścili.
-
Bernat__Sola profesor
@unnameduser
W sumie można by było zrobić żart pt. "Kamil Stoch kończy karierę", ale pewnie niektórzy by zemdleli po przeczytaniu tego nagłówka.
A co do Huli w kadrze A, zasłużył na nią. No chyba, że zrobią pięcioosobową, to wtedy nie. -
-
Pavel profesor
@Cinu
I bardzo dobrze nigdy nie lubiłem tych tekstów pisanych pod 1 kwietnia, ani to śmieszne, ani potrzebne.
-
janbombek doświadczony
O moim znajomym piłkarzu gdy miał 28 lat napisano, że to zawodnik perspektywiczny . Może w przypadku Stefana to co najlepsze to dopiero przed nim.
-
Cinu profesor
Czyli co nie będzie dzisiaj żartów bo żałoba narodowa. Pogrążmy się w bólu i cierpieniu jeszcze bardziej.
-
grindavik stały bywalec
Stefan Hula- człowiek, który przez kilkadziesiąt minut był *MISTRZEM OLIMPIJSKIM*
-
SebaSzczesnyy weteran
Nie wiele było w polski skokach momentów bardziej rozczarowujących niż 1 konkurs na igrzyskach w Korei 2018
Po 1 serii:
1. Hula
2.Stoch
Skończyło się bez medalu. -
Malopolska doświadczony
Stefan to naprawdę bardzo pozytywna postać. Najbardziej ubolewam, że nie udało mu się utrzymać podium na ZIO w Pjongczang, oraz w PŚ w Zakopanem w pamiętnym sezonie... tak blisko był tego w najlepszym dla niego sezonie.
Raczej na powrót do takiej dyspozycji nie ma już szans, ale fajnie jakby wskakiwał systematycznie do TOP 30 PŚ.
Stefan, powodzenia! -
szczurnik stały bywalec
Prima Aprilis?
Może rzecz w tym, że żartem jest ten artykuł i jutro będzie dementi - koniec kariery? Nie mogę znaleźć potwierdzenia tytułu z innego dnia.
-
Bajlandopl doświadczony
@PGr
Ale w czym, podsumowując komizm "profesjonalnego skoczka", podając fakty, że ten cienias nawet o podium indywidualnie nie zahaczył w całej karierze w PŚ i głupoty autora tego wywiadu? Spoko, rozładowuję stres na własnej siłowni, przynajmniej mam na czym, bo "profesjonalny sportowiec" nie ma. Kabaret:).
-
unnameduser stały bywalec
@tomek20
Miał być żart "Hula w kadrze A, Zniszczoł i Murańka w B", ale jest zbyt duże ryzyko że będzie to prawda.
-
-
Człowiek z KORONĄ 2020 początkujący
Skijumping, gdzie wasze prima aprilisowe artykuły? A no tak KORONAWIRUS nie można żartować, nawet w taki dzień trzeba być poważnym. Szkoda serio przesadzacie już z tym wszystkim wokół wirusa.
-
PGr doświadczony
@Bajlandopl
A Ty się źle czujesz? Idź na tą swoją wypasioną siłkę i rozładuj stres ćwicząc, nie znów swoje bzdury wypisując odreagowujesz.
A wracając do tematu. Stefan bezapelacyjnie kadra A skoro nadal zostaje w tym sporcie jako czynny skoczek :) tabela punktowa jasno to obrazuje. Powodzenia Panie Stefanie i dobrze przepracowanego okresu przygotowawczego życzę; tu doświadczenie naszych zawodników będzie wielce pomocne... -
skortom76 doświadczony
@Adam90
Główny problem to jest brak bazy treningowej dla młodzieży. Brak małych skoczni dla dzieci, 70, 90 dla starszych. Niestety lata zaniedbań prezesa tysiąclecia i dyrektora stulecia zrobiły swoje. Nie podjęli żadnych działań by coś się w tej gestii ruszyło. Oni mają tylko pomysły i dyskutują, żadnych konkretów. Zamiast wykorzystać małyszomanie i dobry okres w ostatnich latach to tylko lansują się po TV. Nie będzie już więcej w Polsce skoków jeżeli tych dwóch panów nie odpadnie ze stołków.
-
-
Bajlandopl doświadczony
@dervish
Na jakie salony PŚ? Kasai 47 lat ma 63 podia PŚ, Stefek żadnego, a wiek mu się już mocno kurczy. Dobrze się czujesz? :)
-
Bajlandopl doświadczony
@Pavel
W Kościelisku (Chochołów precyzując) masz nowiutki kompleks dla najmłodszych, 15km od Zakopanego. Rozumiem, że chodzi Ci o coś powyżej HS-30, ale to nie dla najmłodszych. Poza tym nawet jakby tam były skocznie nawet do HS-90, to słabo widzę ogromną liczbę rodziców gotowych ich wozić na treningi w niszowym sporcie.
-
dervish profesor
Trzymam kciuki za Stefka i zycze mu powrotu na salony PŚ.
Jest to jak najbardziej realne bo Stefan należy do bardzo wąskiej grupki polskich skoczków która wyróżnia się nie tylko talentem (to jest cecha wszystkich wieloletnich A-kadrowiczów) ale również bardzo dobra techniką. A jak jest technika i talent to już tylko kroczek do powrotu na właściwy sobie poziom i seryjne oddawanie dobrych skoków. Wystarczy poradzić sobie z głową.
Jeżeli nie ma potencjału czyli odpowiedniej mieszanki techniki i talentu to nawet "najmocniejsza głowa" nie pomoże.
-
Pavel profesor
@Adam90
Nie, nie takie czasy. Mamy mało ośrodków treningowych przeznaczonych do szkolenia najmłodszych i jak losowy rodzic ma wozić dziecko 100km na trening to po prostu odpuszcza. Sytuacja poprawi się gdy zostanie oddany do użytku kompleks w Zakopanem , ale dalej jesteśmy daleko za Słoweńcami czy Niemcami. Do tego dochodzi olbrzymi problem z przejściem z wieku dziecięcego w juniora i później z juniorskiego w seniora, masa zawodników wykrusza się na tych etapach. Późniejsze reanimowanie skoczków +25 z nadzieję, że coś z nich będzie to jak podłączanie pod kroplówkę trupa w nadziei, że ożyje, czasem się uda bo było to tylko "śmierć kliniczna", ale w większości przypadków mija się to z celem.
-
Cinu profesor
@wiatrhula111
Co? Bez przesady to nie jest żałoba narodowa. Trochę humoru w tych czasach nie zaszkodzi.
-
wiatrhula111 weteran
@kuba923
W 2005r. nie było prima aprilis w Polsce z wiadomego powodu, teraz też nie jest pora na nie
-
Adam90 profesor
@Pavel
No ,ale to wszystkie kraje mają problem z napływem dzieci do uprawiania sportu. Taki mam wiek.
Czyli podsumowując. 1. Szkolenie juniorów.2 Wysoki poziom kadry B.3 Utrzymanie niższych juniorów w skokach jeśli chodzi o juniorów, czy jakoś tak :). Ale tak swoją droga to teraz w kazdym sporcie brakuje u nas młodych do uprawiania. To nie tylko dotyczy Polski, nie tylko dotyczy skoków. Trafiła nam się grupa utalentowanych chłopaków po Małyszu. -
INOFUN99 profesor
Dobra wiadomość, niech skacze, nawet jakby nie punktował w PŚ, to może nadal być ważnym ogniwem w PK, zajmując miejsca w załóżmy TOP 15. Takich nam potrzeba. Sprawa ze sponsorem jest dosyć ciekawa jeszcze w październiku miał przestrzeń reklamową na kasku, w listopadzie natomiast nie. To dosyć dziwne, bo pierwszy raz spotykam się z taką sytuacją, gdzie sponsor znika z kasku skoczka w październiku. Mam nadzieję, że w locie Stefan będzie wyglądał jak w sezonie 2017/2018, bo od 2 lat wygląda to kiepsko.
-
Radek95 stały bywalec
W kraju niedobór skoczków, dobrze że poskacze jeszcze te prawdopodobnie 2 lata
-
Pavel profesor
@Adam90
Najogólniej rzecz ujmując tworzenie etatu "kadrowicz zaplecza" też nie jest niczym dobrym. Trzeba się pogodzić z tym, że skoki narciarskie jako zawodowo uprawiana dyscyplina sportu jest w stanie wyżywić w danym kraju +/- 10 seniorów, taka specyfika niszowych konkurencji. Sztuczne kreowanie większej liczby skoczków na szczeblu seniora w myśl zasady "może coś z niego będzie" mija się trochę z celem, albo jesteś na tyle dobry, aby utrzymać się ze sportu, albo zmień pracę, tak wygląda rzeczywistość.
Ktoś pewnie zada pytanie, ale co będzie jak zawodnicy +25 zaczną kończyć kariery bo nie będą mieli z czego żyć. W sumie to nic nie będzie. Może brzmi to kontrowersyjnie, ale zdrowe grupy szkoleniowe to 6 osobowa kadra A, ścisłe zaplecze w postaci 2-3 seniorów w kadrze B i liczna grupa juniorów.
Nasz problem nie leży w tym, że kadra B jest słaba, ale w tym, że umarły nasze skoki na szczeblu juniorskim, nie ma napływu solidnych zawodników i ciągle musimy żyć nadzieję, że może jednak coś będzie z tego Murańki i Zniszczoła. Szkolenie klubowe u nas praktycznie nie istnieje, brakuje ośrodków treningowych jak i samych chętnych dzieci. Reanimowanie trupa poprzez tworzenie sztucznych tworów w postaci pensji dla skoczków za słabych, aby żyć ze sportu nie jest rozwiązanie tego problemu. -
-
kuba923 stały bywalec
Czekam aż redakcja wypuści newsy aprilisowe ;)
-
Adam90 profesor
@Pavel
No wiem, wiem, kadra B jest niestety problem z wypłatami, z ich utrzymaniem powinni coś wymyślić..Póki Pilch nie skończy kariery bo i on moze się zbuntować, a jeszcze jest Wąsek, niech Małysz coś wymyśli prędko. Mam nadzieje, ze będzie jakaś rewolucja w tych zarobkach jeśli chodzi o pozostałych
-
wiatrhula111 weteran
@alo
Żyła pewniak?
Chyba do dalszego skakania, prędzej Kubacki i Kot skończą wtedy niż on, nie trzeba patrzeć tylko na wiek skoczka, ale też na jego sposób bycia i prowadzenie się -
wiatrhula111 weteran
Trudno Stefana nie lubić, będzie ciężko wrócić na poziom punktowania w PŚ, ale szansa zawsze jakaś jest, córki też bardzo sympatyczne.
Ciekawe czy taki trening siłowy wpłynie jakoś na skoczków w końcówce sezonu -
wiatrhula111 weteran
Nawet Hula mówi, że w Iron Mountain było sporo kibiców, a pewni użytkownicy jechali redaktorów, że kłamią z tym, po prostu w USA w miejscowościach z ośrodkami narciarskimi i skoczniami skoki są w jakimś stopniu popularne lokalnie
-
Pavel profesor
@Adam90
Nie chodzi tu o cierpliwość, a poziom życia w Polsce. Zawodnicy przedłużają kariery bo wiedzą, że jak im wreszcie coś wyjdzie i wejdą na poziom regularnego punktowania w PŚ to jak na nasze warunki są w stanie przyzwoicie zarobić. Natomiast na zachodzie na losowym etacie zarabiasz na poziomie skoczka nr 20-25 generalki i jak rok czy dwa ci nie idzie to rzucasz zabawę w skoczka i idziesz do pracy. Dlatego tak szybko "kariery" kończą np Norwegowie.
-
Bajlandopl doświadczony
Brawo Stefan, bądź jak Noriaki Kasai. Masz już prawie tyle samo sukcesów, co on, kolejne przyjdą! PS. Żeby profesjonalny sportowiec nie miał w domu pokoju-siłowni, to jest komedia. To ja, zwykły szaraczek, mam taki w domu od kilku lat, pewnie ze sprzętem lepszym niż ten, na którym oni ćwiczą jeżdżąc do tych "tajemniczych miejsc, gdzie mają tylko oni wstęp" (piwnica wujka Władka w Szczyrku).
-
Adam90 profesor
"W sporcie, a w szczególnie skokach narciarskich, nie da się niczego zaplanować". A my kibice juz od razu zakładamy,ze Zniszczoł, Murańka czy ten Wolny nie zaczną solidnie punktować. To nie jest prima aprilis. Jeśli ktoś wie ile czekał Stoch na wygraną albo Kubacki na pierwsze podium miewał przebłyski ,to spokojnie sobie mozna poczekać na tych młodych...a szczególnie na Pilcha gdzie drzemie krew zwycięska po Małyszu. Tylko znowu musi Tajner powrócić do trenowania :). Nie zartuje w cale...bo to nie bawie się żadne prima aprilis. Zawsze wierzę w Murańkę :).
NIe musza być zwycięstwa jak za Stocha czy Kubackiego, będzie co innego.. Inne skoki od do czasu będziemy wygrywać. Bez Lewego tez musi kadra żyć -
alo profesor
Nasi to wyjątkowo cierpliwi skoczkowie. Pewnie do IO 2022 się nic nie zmieni. Ci sami będą ciągnąć nasze skoki. Po Igrzyskach lawinowo mogą pokończyć kariery jednak Hula,Stoch czy Żyła. Oni to raczej pewniaki.
Hula wygra MŚwL....prima aprilis xd -
Nowyskoczek5 profesor
A więc tak jak myślałem. Jeżeli któryś z Polaków będzie chciał zakończyć karierę to nastąpi to po IO 2022 .
Stefan nie składa broni i myślę że te dwa sezony jeszcze poskacze . Oczywiście chciałbym żeby powrócił do formy z sezonu 2017/2018 ale według mnie już tego nie osiągnie lecz przyszły sezon może być lepszy od 2019/2020 .
Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu
Zaloguj się